Jasper Albinus

Jasper Albinus, spoken word-artiest en dichter, over boekhandel Savannah Bay.

Markante Utrechters over hun favoriete locatie in de stad. Deze maand Jasper Albinus, spoken word-artiest en dichter, over boekhandel Savannah Bay.

Savannah Bay dus?

‘Voor mij geen Utrecht zonder deze boekhandel. Ik ontdekte haar op mijn 17de, toen ik voor de middelbare school een profielwerkstuk maakte over gender­diversiteit. Sindsdien ben ik er kind aan huis. Ik belandde er in een open gemeenschap van schrijvers, activisten en literatuurliefhebbers.

Door me bepaalde boeken aan te raden heeft de eigenaar van Savannah Bay, Marischka Verbeek, me erg geholpen mijn weg te vinden als maker. Ook heb ik er zelf een Queer Open Stage mogen organiseren: een open mic-avond voor de queergemeenschap. Savannah Bay doet meer dan alleen boeken verkopen. Ze kijkt kritisch naar het culturele aanbod in de stad en voegt daar dingen aan toe. In haar veertigjarig bestaan heeft de winkel veel betekend voor Utrecht.’

Grootste afknapper?

‘Door de woningkrapte en hoge prijzen maak ik me grote zorgen over de bewoonbaarheid van de stad. Ik sta graag als performer in het theater, maar ben tegelijkertijd bezig met de vraag: wie zitten er in de zaal? Kunst moet een zo groot mogelijk publiek bereiken, laagdrempelig zijn. Maar als Utrecht voor veel mensen te duur wordt, valt die laagdrempeligheid weg.’

Mooiste herinnering?

‘In oktober heb ik samen met muzikant Marc Alberto opgetreden op het Mooie Woorden Festival bij De Nijverheid, met als thema Godzijdank komt aan alles een eind. Tijdens die performance viel alles op zijn plek. De symbiose van mijn tekst en de muziek was bijzonder, het publiek werd echt geraakt. Ik belichaamde op een speelse en tegelijk rauwe manier de dood – vroeg mensen om die te ritualiseren en daarmee handvatten te bieden voor rouw. Ik liep door de zaal en begon komisch, maar werd steeds emotioneler. Dat ik voor deze performance de ruimte kreeg, was echt een geschenk.’

Favoriete horeca?

‘Vaak neem ik op zaterdagmiddag met mijn lief een broodje van Bigoli, Broodje Mario of patatje mee naar café De Zaak. Dat mag je daar gewoon opeten als je ook iets te drinken bestelt. Ik kom ontzettend graag in De Zaak vanwege de huiskamer­sfeer. Doordat er van alles aan de muur hangt, is het eclectisch en Alice-in-Wonderlandachtig. Bovendien werken er heel lieve mensen en heb ik er veel goede herinneringen liggen. Ik geloof dat ook mijn eerste date in dit café plaatshad.’

Laatst gezien of gehoord?

‘Op Netflix de animatiefilm The Tale of Princess Kaguya van de Japanse studio Ghibli. Alles met animatie is voor mij pure poëzie en snoepgoed. Omdat alle regels over hoe de wereld en de mens eruit zouden moeten zien opnieuw worden vormgegeven, tot aan vliegende draken en driekoppige wezens toe. Maar toch gaat het om een kloppende
wereld, omdat er filosofische en psychologische vraagstukken aan de orde komen. The Tale of Princess Kaguya gaat over vervreemding. Dat thema raakt een gevoelige snaar. Deelname aan het dagelijks leven kan soms veel van je vragen, maar je tegelijkertijd kracht en schoonheid geven.’

Inspirerende Utrechter?

‘Ik ben een grote fan van historicus Nancy Jouwe, die zich bezighoudt met thema’s als vrouwenrechten en de slavernij­geschiedenis. En ik ben er trots op dat ik recent met haar heb mogen samenwerken voor Cape X Utrecht. Voor deze tentoonstelling – over de relatie tussen Utrecht en de Zuid-Afrikaanse Kaapkolonie – heb ik een poëtisch tweeluik geschreven.
Nancy was ook betrokken bij het excuus van de stad Utrecht voor het slavernij­verleden, begin vorig jaar. Daarbij heeft ze de stadswandeling Sporen van slavernij ontwikkeld. Ik kijk tegen haar op omdat ze zich al lang bezighoudt met dit onderwerp, dat mij als mens erg raakt. Door haar werk zie ik de stad weer door andere ogen.’

Volg Jasper Albinus op Instagram: @jasperalbinus