Ze stond op grote festivals als Pinkpop, won een Edison en vulde als eerste artiest alle zalen van TivoliVredenburg binnen anderhalf jaar tijd. Deze maand is de Utrechtse singer-songwriter Meau Hewitt alias MEAU één van de Ambassadeurs van de Vrijheid en verschijnt haar debuutalbum 22, vernoemd naar haar leeftijd. tekst: Rosa Lee Szarzynski foto: Jantina Talsma Na haar wekenlange nummer één hit Dat heb jij gedaan, die inmiddels 65 miljoen streams heeft, raakte de carrière van MEAU in een stroomversnelling. Een samenwerking met Racoon en een hectische zomer vol festivals volgde. Nadat haar relatie op de klippen liep, moest ze even bijkomen, om er daarna weer volop tegenaan te gaan. Op dit moment geniet ze met volle teugen van haar clubtour. ‘Het voelt alsof het elke dag feest is.’ Je bent een van de Ambassadeurs van de Vrijheid van de 5 mei-viering. Wat betekent vrijheid voor jou? ‘Vrijheid is voor mij houden van wie je wil en kunnen doen en zeggen wat je wil. Gelukkig kreeg ik dat van huis uit mee, omdat onze ouders ons altijd heel vrij hebben opgevoed. Vrijheid betekent voor mij ook dat ik de muziek kan maken die ik wil. Ik ben heel blij dat ik vanaf het begin van mijn carrière al mijn eigen beslissingen heb kunnen nemen en dat ik niet bij een label zit, waar ik waarschijnlijk minder invloed zou hebben. In plaats daarvan heb ik een klein en fijn team om me heen verzameld. Ik ben trots dat ik zover ben gekomen zonder een grote naam aan me te hangen. Het voelt heerlijk om independent te zijn.’ In twee jaar tijd is het heel hard gegaan met je carrière. Hoe kijk je daarop terug? ‘Vooral als positief. Ik vind alles wat ik doe heel leuk en merk dat ik meer van het optreden kan genieten. Ik vraag me minder af of ik het wel goed doe. Vorig jaar september had ik wel een punt waarop het me even te veel was. Interviews, tv-opnames, radio, festivals, eigen shows: het voelde als een sneltrein. Het was alleen maar gaan, gaan, gaan. Ondertussen ging mijn relatie uit. Ik vroeg me af: ben ik eigenlijk wel gelukkig? Ik vond het moeilijk om te beseffen en accepteren dat ik me dat afvroeg. Ik mocht toch zulke vette dingen doen? Wat had ik nou te klagen? Toen heb ik even vrijaf genomen en ben ik in mijn eentje een week op vakantie gegaan naar een all-inclusive resort op Tenerife. Daar kwam ik mezelf tegen, heel intens. Normaal gesproken heb ik continu prikkels nodig, in mijn hoofd gaat het de hele dag door. Zodra ik wakker word, denk ik aan videoclips, artwork, interviews, liedjes afmaken en branding. En ik was het niet gewend om alleen te zijn. Ontspannen stond voor mij altijd gelijk aan met vrienden een drankje doen. Maar na een paar dagen op Tenerife kon ik tot mezelf komen. Dat was heel fijn.’ Deze maand verschijnt je debuutalbum 22. Wat is het verhaal daarachter? ‘De titeltrack schreef ik tijdens een emotionele bui in dat resort. Er was heisa in de liefde, ik vroeg me af wie ik was en hoe anderen mij zagen. Zo kwam ik op de tekst: “Tweeëntwintig en misschien nog een beetje naïef, maar ik wil dat iedereen alleen het goede ziet.” Het nummer is, net als de rest van mijn album, eerlijk en autobiografisch. Sommige liedjes zijn dramatisch, omdat ik me soms zo voel. Ik ben sowieso een intense voeler, maar over het algemeen wel vrolijk. Het werkt voor mij het beste als een liedje recht uit mijn hart komt. Veel nummers gaan over de liefde, maar ook over de zoektocht naar mezelf. In Terug in m’n armen zing ik dat ik weer terugkom bij mezelf nadat ik even in de war was. Andere nummers gaan over dat je blij bent dat alles goed gaat, maar bang bent dat het weer minder wordt. Nu alles qua werk en privé – ik ben weer verliefd – steady gaat, heb ik die angst soms ook. Mijn album is een weerspiegeling van mijn leven in de afgelopen anderhalf jaar.” Wat heb je het afgelopen jaar geleerd? ‘Ik weet beter wie ik ben en waar ik voor sta. Ook ben ik naar een psycholoog geweest en heb ik geleerd om meer over mijn emoties te praten, zowel met mijn team als met mijn ouders. Thuis was iedereen altijd positief, waardoor het moeilijker was om open te zijn over ingewikkelde gevoelens. In een van mijn favoriete liedjes, Nieuw Begin, zing ik dat ik soms fouten maak, maar dat dat ook prima is. Ik heb geaccepteerd dat ik niet alles kan veranderen.’ Ze zingt: ‘Alles is veranderd, maar ik hoop dat je hier blijft en dat er een mooi jaar weer voor zich schijnt.’ Zegt dan: ‘Soms zijn dingen even kut, maar er komt weer een nieuw jaar aan en ik maak er het beste van. Dat is ook de boodschap die ik wil meegeven aan anderen.’ Je dromen – optreden in de Ronda en op grote festivals – zijn uitgekomen. Wat is je volgende doel? ‘Ja, facking vet, hè! We doen het nu rustiger aan en dan lijkt het me leuk om volgend jaar weer te knallen op de grote festivals als Lowlands en Pukkelpop. Ik bouw het wel liever iets rustiger op. Eerst de AFAS en dan over vier jaar hopelijk de Ziggo Dome, haha. Het is een droom om ooit in het Sportpaleis in Antwerpen te staan, maar dat is niet realistisch, denk ik. Op persoonlijk vlak hoop ik dat alles altijd blijft zoals het nu is. Ik ben weer gelukkig.’