In de flow: Paul Faassen

Hoe komen kunstenaars in de juiste flow om iets fantastisch te fabriceren? Is het bepaalde muziek? Een speciale werkplek? Of is het pure mazzel als alles gaat stromen? Deze maand: illustrator/kunstenaar Paul Faassen.

“Het liefst zou ik iedere ochtend om vijf uur wakker worden, naar de studio wandelen of fietsen en daar de zon zien opkomen. Mijn studio is op een schitterende plek aan het water. Ik kijk uit over het IJ naar het Centraal Station van Amsterdam. De vroege ochtend is mijn gouden uurtje. Niet alleen letterlijk als ik naar de studio loop of fiets, maar ook vanbinnen. Helderheid in mijn kop. Ruimte.

In dat uurtje lossen de meeste problemen zich op. Ik kom dan in een soort van losheid terecht waardoor er zomaar ideetjes komen binnenvliegen. Ik heb een open blik op mijn onderwerp en voel de ruimte waarin ik moet werken. Die ruimte is de fijnste plek om te zijn. Een raar soort van niemandsland en dan maar zien wat er op je weg komt. Dat vraagt wel om rust aan mijn kop. Dus geen gedoe. Geen jengelende pup of onrustige kinderen.

Een deadline helpt mij om in de flow te komen. Ik word dan gedwongen om een heleboel dingen waardoor ik mij anders zou laten verleiden, buiten schot te houden. Uit mijzelf lukt dat moeilijk omdat ik mij donders graag laat afleiden. Ik denk dat als ik gediagnosticeerd zou worden, ik zeker ADD zou hebben. Door een deadline kan ik me concentreren, en me even helemaal begraven in wat ik wil maken.

De vroege ochtend is mijn gouden uurtje. dan lossen de meeste problemen zich op

Ik vind teksten heel belangrijk. Welk woord gebruik je? Waar plaats je het in de tekening? Hoe is de interlinie tussen twee zinnetjes en hoeveel puntjes komen er na een zin? En wat gebeurt er als ik een tekstballonnetje net wat langer laat doorlopen? Dat zijn voor mij allemaal gevoelsmatige dingen die met een scène te maken hebben. En dat kost me veel tijd, al ziet natuurlijk geen hond dat. Iedereen denkt dat ik het uit mijn mouw schud, maar het is puzzelen, zo’n pagina in Volkskrant Magazine. Ik lever het met klotsende oksels in en ben opgelucht als ik na afloop denk: het is toch wel weer leuk geworden.

Flow vind ik trouwens een schijtwoord. Totaal misbruikt door de zelfhulpindustrie. Binnen die wereld moet je ontzettend veel. Op blote voeten lopen omdat je moet aarden. Aan zelfcompassie doen. Het is één grote stroom van to do’s die we onszelf laten aansmeren. Maar goed, als ik morgen terminale kanker krijg, ga ik ook naar een kwakzalver. Ik ben net zo. Ik ben ook een mens. Ja, Faassen komt uit de kast! En ik vind het verschrikkelijk om te zeggen, maar ik denk dat als ik in de ochtend helder in mijn hoofd ben en heel gefocust, dat dat toch een soort van flow is.”

Paul Faassen exposeert van 8 juni tot 7 juli in Moving Gallery movinggallery.nl