IJsberen, bro

Hoe komen kunstenaars in de juiste flow om iets fantastisch te fabriceren? Is het bepaalde muziek? Een speciale werkplek? Of is het pure mazzel als alles gaat stromen? Deze maand: rapper, presentator, acteur en sinds kort ook theatermaker Wiwa, voorheen Willie Wartaal.

tekst: Marloes Elings
fotografie: Jelmer de Haas

‘Nee, bro! Ik werk nooit thuis. Ik heb twee kleine kinderen! Dan kun je niets voor jezelf doen. No way! Ik ga iedere dag naar mijn studio. Daar schrijf ik. Daar kan ik mijzelf lekker opsluiten. Ik vind het relaxed als ik mensen om mij heen heb, maar ik wil wel met rust worden gelaten. Ik draai geen muziek als ik aan het schrijven ben. Dat leidt af. Tenzij ik schrijf voor de Jeugd van Tegenwoordig. Dan draai ik juist muziek zodat ik weet dat mijn woorden op de goeie plek vallen. Dan is die track een tool.

Als ik schrijf, heb ik mijn telefoon in mijn hand, loop rond en tik alles wat ik wil vertellen in Google Keep. Ik ijsbeer. Ik zit nooit stil; dat voelt niet goed, man. Ik loop liever rond. Zelfs van gewoon staan word ik al blij. Je ziet dingen. Mensen die langswandelen, kopjes op de tafel, vogels in de lucht. Dingen die je niet hóéft te gebruiken, maar het zou wel kunnen. Als ik zit, heb ik dat niet. Ik houd er niet van om hypergefocust te zijn. Dan ga ik mij te veel bezighouden met de vorm in plaats van met de inhoud.

Moederdag is mijn eerste theatervoorstelling. Toen ik begon, heb ik op papier gezet wat ik wil vertellen en een moodboard gemaakt. Maar dat schoot niet op. Ik kreeg de tip om het als stand-upcomedy te zien. En dat format begreep ik, weet je. Heel jong al zag ik Raw van Eddie Murphy en dacht ik: dat ga ik later ook doen. Het heeft alleen lang geduurd voor ik er eindelijk aan begonnen ben.

Deze voorstelling gaat over mijn moeder. Ik wist altijd al dat ik iets met mijn verleden wilde. Pas op de derde plaat van de Jeugd, toen we al heel succesvol waren, heb ik in het nummer Sterrenstof verteld dat mijn moeder een junk was. Tot die tijd heb ik daarover gezwegen, omdat mensen je anders gaan behandelen als ze dat weten, bro.

Zo’n voorstelling is heel iets anders dan wat ik tot nu toe heb gedaan. Daar houd ik van. Ik vind het fijn om mijzelf in dingen te gooien waarvan ik op een gegeven moment denk: waarom doe ik dit eigenlijk? Dit is veel te moeilijk. Maar dat vind ik juist prettig. Door mijn jeugd ben ik gewend om vanuit een kut­positie alles te fixen. Dat je in de shit zit en geen andere keus hebt dan jezelf eruit te werken. Dan voel ik me goed, weet je.’

Moederdag van Wiwa is op 17 maart 2023 te zien in Stadsschouwburg Utrecht (uitverkocht).
ssbu.nl