Hoe ziet de stad eruit in tijden van corona? Fotograaf Annelien Nijland legt het dagelijkse anderhalve meter-leven vast. Deel 24: Handhavers. Op een bepaald moment werd het een soort mantra. ‘Geen groepen groter dan twee personen, houd anderhalve meter afstand, het advies is om thuis te blijven…’ De afgelopen maanden dreunden handhavers Joost en Julia keer op keer de coronarichtlijnen op. Meestal waren de reacties begripvol, maar naarmate de lockdown langer duurde, stuitten ze ook op verzet. De mensen werden prikkelbaarder, ze waren het thuiszitten zat, ze wilden naar buiten, barbecueën op het gras. En als je ze dan in alle gezelligheid op de vingers tikt, wordt de sfeer soms wat grimmig. foto: Annelien Nijland Het is ook gek om mensen te moeten aanspreken op het houden van afstand of relaxen in het groen. Dat vinden Joost en Julia zelf ook. Maar ze doen iets nuttigs, zeggen ze: ze houden de stad gezond. Als iedereen er met z’n allen de schouders onder zet, moet deze crisis toch te bezweren zijn? En als je zag hoe vol de ic’s zaten, dan ga je toch niet met een te grote groep naar een toch al overvol park? En dan ook nog boos zijn dat je een boete krijgt – het heeft de handhavers soms verbaasd. foto: Annelien Nijland Toch schrijven de buitengewoon opsporingsambtenaren, beter bekend als boa’s, zelden een bekeuring uit. In gesprek gaan met mensen; dat is de kern van hun werk. Geweld gebruiken, iemand boeien of afvoeren, gebeurt nog minder vaak. Wel zijn ze daartoe gemachtigd, want hoewel er best even gescholden mag worden, zijn er uiteraard grenzen. Als de rede het laat afweten, het beledigen al te persoonlijk of de agressie fysiek wordt, zit er maar één ding op. Iemand die neus-aan-neus met je gaat staan, expres in je gezicht hoest of je familie bedreigt: daarmee praat je verder op het politiebureau. foto: Annelien Nijland Maar het is belangrijk je te realiseren dat het schelden doorgaans niet tegen jou, maar tegen het uniform gericht is. Dat is misschien wel de belangrijkste les van de weerbaarheidstrainingen die de handhavers zeer frequent krijgen. En verder hebben ze een mooi vak, vinden ze, vol afwisseling, veel contact met mensen en de mogelijkheid om te helpen. Dat het soms spannend wordt, is gewoon deel van het werk. Daar moet je professioneel mee omgaan. Gepubliceerd op 9 jAuli 2020