Al in de haven van Lauwersoog werden we geconfronteerd met onze randstedelijkheid. ‘Hebben jullie ook sojamelk? Nee? Havermelk?’ vroeg mijn goede vriend en tevens collega Jasper. Het meisje achter de bar lachte: ‘Ja, ik weet heus wel wat dat is, maar dat hebben we hier allemaal niet.’ Voor een nieuw programma maak ik met Tobias en Jasper een culinaire reis om te laten zien wat voor smakelijks Nederland te bieden heeft. We mochten mee op een vissersschip richting Schiermonnikoog om onze eigen fruits de mer te vangen. Jan en Eppo, twee Groningse vissers van rond de 60, verwelkomden ons aan boord. Eppo, de stuurman, droeg een mutsje met een anker erop, wat helemaal in ons romantische plaatje paste. Verder was er weinig romantisch aan, merkten we al snel. Zeebonk Jan, al vanaf zijn 17de actief in de visserij, keek besmuikt lachend toe hoe wij zijn instructies probeerden op te volgen, het visnet ophesen en in het water gooiden. Het was zwaar, het was koud, ik had geen gevoel meer in mijn handen en er klotste zout water in mijn gezicht. Zat ik maar met een havercappu in een koffietentje, dacht ik. Nog randstedelijker voelde ik me toen ik tegen onze gastheren begon over de visstand in de Waddenzee, die in vijf decennia met 90 procent gedaald is. Dat had ik namelijk ergens gelezen. Gelukkig greep Tobias op tijd in: ‘Hou je Groenlinksige bek, Daan. De zee zit hartstikke vol en dat gaan we laten zien!’ Jan en Eppo knikten instemmend. Overbevissing en klimaatverandering, met dat soort onderwerpen was ik bij hen aan het verkeerde adres. Ze begrepen trouwens ook niet waarom wij in godsnaam deze aflevering opnamen in februari – de maand waarin de kans op een goede vangst het allerkleinst is. Maar onze spirituele Jasper had een oplossing: manifesteren. Daar hadden Jan en Eppo nog nooit van gehoord, dus begon hij een onnavolgbare uitleg. ‘Weet je wat kwantumfysica is? Eigenlijk bestaat alles uit energie. Deze boot is energie, jij en ik zijn ook energie…’ Tobias onderbrak hem. ‘Hij bedoelt: als je iets graag wil, moet je je actief voorstellen dat het ook daadwerkelijk gebeurt.’ De vissers begonnen te lachen. ‘Aha, we doen het al jaren verkeerd! Vanaf nu dus actief denken aan een blonde zeemeermin.’ Het manifesteren mocht niet baten. Als gillende jongetjes haalden we de schamele vangst binnen. Het was geen rijkgevulde fruit de mer, maar wel een mooie ontmoeting tussen twee doorgewinterde vissers en drie miemelzakjes uit de randstad, die heel even een kijkje in elkaars belevingswereld namen. Daan Boom woont in Utrecht. Hij is presentator, programmamaker, muzikant en komiek en treedt op als rapper The Dean.