Vermoedelijk heel het Nederlandse variété was uitgerukt. Nationale Opera & Ballet hield haar jaarlijkse verkoop van afgedankte kostuums, en dit keer was het een extra grote editie. In een gigantische loods hingen tienduizend stukken, van gladiatoren- en cupcake-kostuums tot tutu’s en buitenissige hoeden. De ideale plek voor een unieke outfit. Het was vroeg op een regenachtige zaterdagochtend. Ik had kaartjes bemachtigd voor het eerste tijdslot, maar toen ik aankwam met mijn vriendin stond er al een gigantische rij. De dikke brilmonturen, Dali-snorretjes, baretten en musicaltypes waren ruim vertegenwoordigd. Er werd groots, meeslepend en perfect articulerend met elkaar gesproken. Dit waren cultuurminaars. Overduidelijk. Op een zeker puntstond ik met een babyhoofd van 1 meter hoog in mijn handen Eenmaal binnen werden we opgesteld in een soort Eftelingsliert, waar stiekeme voordringers al voor de nodige ongezelligheid zorgden. Als een stel hongerige wolven die elk moment konden worden losgelaten op hun prooi, stonden we met z’n allen te wachten. Stylist Nicole Huisman beklom een podium, verklaarde blij dat ze zelf “al even had mogen snuffelen” en zo “deze grote strik en lange leren jas had gescoord”. Er kolkte een verongelijkt geroezemoes door de zaal. Toen drukte Nicole op een rode knop en gingen de deuren open. Iedereen begon te rennen. In een gigantische ruimte stonden onafzienbare rijen rekken met kostuums. Ik ontdekte al snel dat mijn vriendin en ik ons niet goed hadden voorbereid. Om ons heen liepen mensen met grote tassen, mensen met een plan van aanpak. Een duo-tactiek, bijvoorbeeld. Dan ging er een als een maniak door de kledingrekken en griste daar alles uit met maar een beetje potentie, en hing de ander ze aan een leeg rek om ze vervolgens te bewaken. Want als je je gescoorde kostuum ook maar een seconde uit het oog verloor, was je het kwijt. Ik kwam er niet tussen. Mensen stonden te graaien alsof hun leven ervan afhing. Ik kreeg zin om ruzie te schoppen. Vol de confrontatie aan te gaan met die panikerende meute musicalcursisten. Wacht maar, dacht ik nog even. Straks worden jullie allemaal wegbezuinigd, met je linkse hobby. Zo’n kostuumverkoop haalt kennelijk het slechtste in een mens naar boven. Behalve agressief werd ik ook te gretig. Zo stond ik op een zeker punt met een babyhoofd van 1 meter hoog in mijn handen. Dit moet ik hebben, dacht ik, maar gelukkig kon mijn vriendin wel haar cool bewaren. En toen de menigte langzaam tot bedaren kwam en weer kostuums begon terug te hangen, sloegen we alsnog onze slag. Dat leverde ons op: een koningsmantel, een monnikskostuum en een soort aristocratenhoofddeksel. Daar kan deze clown met zijn linkse hobby weer even mee vooruit. Daan Boom is programmamaker, muzikant en komiek en woont in Utrecht. Hij is presentator van o.a. Fomo Show en treedt op als rapper The Dean.