Cultuurwethouder Eva Oosters in de Utrechtse Boekenbar. Markante Utrechters over hun favoriete locatie in de stad. Deze maand: cultuurwethouder Eva Oosters in de Utrechtse Boekenbar aan de Westerkade. De Boekenbar dus? ‘Deze zaak is een kunstwerk op zich, met z’n boekenwanden en foto’s en prints aan de muur. Het is echt een andere boekwinkel dan anderen, gezellig en met altijd goed advies. En dat onder het genot van goeie koffie. Ik hou enorm van boeken – ze nemen je mee in een andere wereld. Daarom vind ik het extra leuk dat het Literatuurmuseum naar Utrecht komt in 2025. Momenteel lees ik De Beesten van de Utrechtse schrijver Gijs Wilbrink, dat zich deels in deze stad afspeelt. Ik ben er erg van onder de indruk, de roman leest als een thriller.’ Afknapper? ‘Dat als je in Utrecht wil uitgaan, je te vaak als sardines in blik staat of niet eens meer kunt binnenkomen. Voor de Nachtvisie 2030 – een beleidsnota over de lokale nachtcultuur – hebben we een enquête uitgezet onder stadsbewoners, waarop we bijna zevenduizend reacties kregen. Daaruit bleek dat mensen dit probleem herkennen en behoefte hebben aan meer plekken voor nachtcultuur. Er is nu onvoldoende diversiteit: veel feestcafés en weinig poppodia. Daar wil de gemeente verandering in brengen. We zien echt kansen voor nieuwe creatieve locaties, waardoor er misschien ook minder druk komt op de binnenstad.’ Guilty pleasure? Ik houd heel erg van schatzoeken in vintagewinkels, of het nu kleren, platen of meubels zijn. Utrecht heeft echt een gigantisch aanbod. Vooral de Oudegracht tussen de Twijnstraat en de Vismarkt is vaste prik. De laatste vondst was een gilet in de kelder van Cafca, wat sowieso een heel leuke plek is. Een soort woonkamer met vaste bezoekers die hun eigen koffie zetten en een diverser publiek dan veel andere plekken in de binnenstad.’ Mooiste herinnering? ‘Door mijn functie als cultuurwethouder heb ik de luxe dat ik ontzettend veel mag meemaken. Dat maakt het ook moeilijk om te kiezen – ik word zo vaak verrast. Mijn allereerste publieke optreden als wethouder was de opening van een internationaal korenfestival in de Domkerk vorig jaar juni. Die grote kerk, gevuld met zingende en dansende mensen van verschillende nationaliteiten: een geweldig gezicht. Na mijn Engelse speech, die naar omstandigheden best goed ging, werd ik uitgenodigd om mee te dansen en werd er zelfs rijst naar me gegooid. Voor geluk in de komende jaren.’ Pas ontdekte artiest? ‘Mag het ook een locatie zijn? Laatst was ik in cultureel café Teatro aan de Oudegracht, dat heeft een verrassend programma met bijvoorbeeld dragshows en ook discussieavonden. Ik was bij een contemporary talk over de sociale veiligheid in het Utrechtse nachtleven. Dat leverde een mooi en zinvol gesprek op, dat duidelijk maakte dat veel mensen zich onveilig voelen en heftige dingen meemaken. Een thema waarmee we ook wat moeten in de Nachtvisie.’ Laatst gehuild? ‘In het echte leven huil ik niet zo snel, maar ik ben wel een enorme filmjanker. Zo heb ik bij Babylon – een filmische rollercoaster door het Hollywood van de jaren 20 – drie uur lang op het puntje van mijn stoel gezeten en meerdere keren tranen in mijn ogen gehad. Van dezelfde regisseur, Damien Chazelle, is de film La La Land, waarbij ik ook zat te snotteren. Dus dan weet je waar zo ongeveer mijn grens ligt…’ Lekkerste eten? ‘Van café Saar aan de Catharijnesingel ben ik groot fan. Er hangt een beetje een Frans sfeertje en ze serveren er originele gerechten. Zo heb ik er laatst scheermesjes gegeten, van die langwerpige schelpdieren. Verder ben ik blij dat De Zware Jongens in het Muntgebouw weer open zijn. Hun vegan gerechten vind ik erg lekker.’