Stroomkastjes: ze zijn nuttig, maar saai. Dat kan beter, dachten de stadsambassadeurs van Thirty030. Ze riepen kunstenaars op om ontwerpen voor de kastjes te maken en het Utrechtse straatbeeld de nodige kleur te geven. De stad staat er vol mee: elektriciteitskastjes die zorgen voor de distributie van stroom in een wijk of straat. Prima natuurlijk, maar waarom zijn ze altijd zo grijs en grauw? Dat vroegen de mensen van Thirty030 zich af – een groep jonge Utrechters met creatieve ideeën om van hun stad een nog leukere plek te maken. Zo lanceerden ze campagnes om het gesprek over mentale gezondheid onder jongeren op gang te brengen, veranderden ze een laad- en losplek in een pop-up pluktuin en organiseerden ze onder meer kledingruil-events. Een paar jaar geleden startten de stadsambassadeurs met het project ‘Van kastje tot canvasje’, dat nu een vervolg heeft gekregen. Het thema dit jaar is ‘delen’, geïnspireerd door het verhaal van de Utrechtse beschermheilige Sint-Maarten, die zijn halve mantel aan een bedelaar gaf. Aan bewoners van verschillende wijken is gevraagd hun buurtverhalen te delen, om van daaruit aan de slag te gaan met verschillende ontwerpen voor de kastjes. Zo bedacht iemand uit Wittevrouwen hoe mooi het zou zijn als er in de straat een kastje opgefleurd zou worden precies tegenover het huis van haar buurman met ALS. Bij wijze van lichtpuntje in een tijd die steeds zwaarder voor hem wordt, aldus de inzender, maar waar ook de rest van de buurt van kan genieten. Via een open call zijn dertig kunstenaars gekoppeld aan dertig verhalen. Zij maakten ontwerpen voor de kastjes en zijn die vervolgens gaan beschilderen. Zo kijkt de buurman met ALS nu uit op motoren – zijn hobby – die door een bloemenveld rijden, verwijst een kastje bij de veilinghaven naar het kleurige fruit dat daar ooit werd verhandeld en sta je in de Kanaalstraat oog in oog met het Lombokse buurtgevoel. Maar ook op de 27 andere plekken vind je kastjes die een verhaal vertellen, beschilderd door kunstenaars met een hart voor Utrecht. Allemaal ‘canvassen’ die de stad weer een stukje mooier maken. Nathalie van Dalfsen Het elektriciteitskastje op het pleintje bij het Stadsklooster aan de Kanaalstraat wordt maar één keer per jaar gebruikt: door de oliebollenkraam die hier in de wintermaanden staat. Het Stadsklooster, die het plein helemaal heeft vergroend, wilde het kastje graag beschilderd hebben. Het stak al te grauw af tegen al die nieuwe eco-vriendelijke planten. Nathalie van Dalfsen, vierdejaarsstudent Illustratie aan de HKU, is de aangewezen persoon om ook het kastje te vergroenen. In haar werk spelen landschap en natuur een grote rol. ‘Het zijn thema’s waar ik altijd weer naar terugkeer. Ik word er blij van. Psychologisch onderzoek heeft aangetoond dat mensen gelukkiger worden als ze groen om zich heen hebben.’ In haar schilderwerk op het Lombokse pleintje heeft ze ook het buurtgevoel willen vangen. ‘Je ziet hier veel fietsers, spelende kinderen, ouderen die even uitrusten, katten die in de wijk wonen, mensen die boodschappen doen. Ze komen allemaal terug op het kastje. Ik zou graag willen dat iedereen die langskomt, zich erin herkent.’ Instagramaccount @nathalienaomi.studio Philipp Jordan/ Teddies in Space Ooit had hij het kastje in de Drieharingstraat al beschilderd, maar inmiddels was het zwaar beschadigd. Tijd dus voor nieuwe Teddies in Space, en dit keer laat Philipp de schedels van zijn teddyberen kleurrijk ontploffen. ‘Zo voel ik me zelf regelmatig,’ licht hij toe. Een jaar of twee geleden kreeg hij de diagnose ADHD en met deze teddy’s wil hij laten zien wat er zoal in zijn hoofd omgaat. ‘Al die gedachten die door elkaar heen praten, al die emoties en stemmingen… Maar het is niet alleen chaos, ik dank ook mijn creativiteit, energie en gedrevenheid aan de ADHD.’ Teddyberen zijn al heel lang zijn handelsmerk. Hij refereert ermee aan de kinderjaren, de magische tijd waarin je nog gelooft in de tandenfee en de paashaas. Philipp: ‘Maar als dat sprookje eenmaal stuk is, kun je er nooit meer naar terug. Met Teddies in Space wil ik die wereld weer oproepen, je eraan herinneren dat er een kind in je verscholen zit. “Hallo, ken je me nog?” roepen ze naar je. Ze nodigen je uit om dat kind wat vaker de ruimte te geven.’ Instagramaccount @teddiesinspace Feya Hijl/Boobie Babes ‘Het kastje dat ik heb beschilderd staat in de Groenmarktstraat, bij de veilinghaven aan het Merwedekanaal. Daar kwamen vroeger ladingen groente en fruit binnen. Vandaar de sinaasappels en frambozen in mijn ontwerp. Terwijl ik aan het werk was, kreeg ik veel reacties: voorbijgangers die een duim opstaken, toeterden, iets uit het raam riepen, koffie kwamen brengen, een praatje wilden maken. Er zijn echt veel leuke, lieve mensen op de wereld. Fijn om te merken, want je bent best kwetsbaar als je in de publieke ruimte staat te werken. En vanwege mijn blote Boobie Babes voel ik dat nog extra. Zij zijn het middelpunt in mijn werk, en staan voor zelfliefde, kracht en positiviteit. Voor mij zijn ze een dagelijkse reminder dat je mag zijn wie je wil zijn, mag doen waar jij blij van wordt. Die boodschap wil ik meegeven aan de mensen die langs mijn kastje komen.’ Instagramaccount @boobie.babes