Utrecht staat vol met bijzondere gebouwen waar je regelmatig langsfietst, maar zeker niet alles van weet. Zoals solo, het gebouw van groen staal dat oprijst aan de Cartesiusweg. Langs het spoor aan de Cartesiusweg wordt druk gebouwd. Rond het CAB-gebouw staan rijen hekken en overal ligt zand. DB’s wordt er nog obscuurder door, leuk, maar verhuist toch echt binnenkort. Tussen de half affe appartementenblokken, kuilen met fundering, en de wat aftandse, lage loodsen die nog gesloopt worden, prijkt een frisse, industriële toren van lichtgroen staal en glas. Je zou bijna denken dat het er altijd al stond, maar eerder niet in het zicht viel. De toren bevat tachtig huurappartementen, heet Solo en is ontworpen door Zecc, een Utrechts bureau dat opereert vanuit de Werkspoorkathedraal. Solo is nu nog een goede naam, maar de Cartesiusdriehoek, zoals het gebied heet, wordt de komende tijd compleet volgebouwd, tot en met een toren boven op het CAB-gebouw aan toe. Dan is dit groene snoepje niet meer alleen. Al blijft het wel het enige appartementenblok in het geplande, centrale parkje. Om die bijzondere ligging te accentueren, draaide Zecc het blok een kwartslag – alle andere blokken staan in rechte lijnen. Utrechts industriële verleden was de inspiratie voor het toepassen van staal. En Zecc deed dat niet voor de sier: al het staal heeft een functie, zelfs het prachtige vakwerk boven de gedeelde entree is constructief. Hier ligt de toegang naar de half verdiepte fietsenkelder en leidt een brede trap naar een gemeenschappelijke binnenplaats. In het midden daarvan staat een boom in de volle grond, dus een niveau lager. Zo vraagt een boom veel minder verzorging en de opening in de vloer is een mooie oplossing om daglicht in de fietsenkelder te brengen. Ook de bouw van Solo was fabrieksmatig: met series prefab-elementen duurde die slechts ongeveer een jaar. De vier hoeken zijn afgerond en de betonnen dragers op de begane grond hebben een curve, als een zweem van eerbetoon aan architect Sybold van Ravesteyn, die het CAB-gebouw ontwierp. Misschien wel het leukste detail van Solo is het trafohuisje, pal voor de trap: compleet uitgevoerd in groen staal, lekker pontificaal en rigoureus.