Utrecht staat vol met bijzondere gebouwen waar je regelmatig langsfietst, maar zeker niet alles van weet. Zoals de grijze gevel met ronde gaten aan de Van Asch van Wijckskade. Haast van de ene dag op de andere, zo lijkt het, staat tussen de statige en sierlijke gepleisterde panden aan de Van Asch van Wijckskade een laag gebouwtje met een gevel van grijze betonsteen. Op het eerste gezicht misschien grovige architectuur, maar de details verraden dat er goed over is nagedacht. Zelfs het vinden van de juiste grijstoon was een serieuze zoektocht, vertelt de eigenaar. De aandacht voor het ontwerp spreekt uit het patroon van gaten, het in het beton gegoten huisnummer (een fraaie 6), de subtiele, asymmetrische knik in de glaswand op de etage en het heel gladde oppervlak van het beton, met hier en daar een ambachtelijk butsje. In de steeg aan de andere kant is het te zien aan de sierhekwerkjes, lange, blokkige, houten deurklinken en ook hier weer gaten, maar kleiner en in een ander patroon. Het maakt van dit huis zomaar een hedendaags totaalkunstwerk, een harmonieus object op zich waaraan alles is vormgegeven. De architect is dan ook niet de minste: Rien Korteknie van het Rotterdamse bureau Korteknie Stuhlmacher. Net zo precies en liefdevol als hij de gevels aanvatte, boog hij zich over het interieur. In nauw overleg met de eigenaars en de meubelmaker die onder meer de trap, de wandkasten – soms met een klein zitbankje – en het keukenblok bouwde. Hoeken zijn afgerond of juist niet, de traptreden vormen een net iets scherpere zigzag dan strikt noodzakelijk. Een ijle, stalen trapleuning loopt met een sierlijke boog langs de trap, via het aanrecht, over in het hekwerk bij het trapgat. De ronde gaten keren terug in het dak van de bovenverdieping en het vloerkleed bij de voordeur. Daglicht valt subtiel of juist overdadig binnen en privacy wordt gegarandeerd terwijl er toch mooi zicht is naar de singel. Alle ruimte is benut, als in een tiny house of op een woonboot. Schuifdeuren vergroten een ruimte desgewenst. Contrasten in vorm, kleur en materiaal – veel hout, zelfs voor de constructie – zorgen voor een prettige spanning, niet schreeuwerig, maar zeker niet saai. En dan is het ook nog eens gebouwd met extreem milieuvriendelijke uitgangspunten. Klink ik lyrisch? Dat ben ik ook.